Terapia Czaszkowo-Krzyżowa - inaczej nazywana terapią Cranio-Sacralną, jest bardzo delikatną formą pracy z ciałem. Jej podstawy stworzył w latach 20-tych XX wieku osteopata William G. Sutherland, który jako pierwszy zauważył, że kości czaszki mogą się poruszać względem siebie. Teoria ta została potwierdzona w latach 80-tych XX wieku przez amerykańskiego lekarza i osteopatę Johna Upledgera, co doprowadziło do rozwoju metody i udoskonalenia pracy na układzie czaszkowo-krzyżowym.

​

Układ czaszkowo-krzyżowy jest to półzamknięty system hydrauliczny zbudowany z mocnej membrany (opony twardej), która otacza mózg i rdzeń kręgowy.  W jego skład wchodzą również płyn mózgowo-rdzeniowy oraz struktury odpowiedzialne za jego produkcję i absorpcję. Czasem w wyniku działania różnych czynników (uraz mechaniczny, psychiczny, stres, stan zapalny) powstają w ciele restrykcje, zaburzające przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego. To może wpłynąć na zmiany ciśnienia wywieranego na układ nerwowy i doprowadzić do powstania wielu zaburzeń ze strony różnych układów.

​

W czasie sesji stosując bardzo delikatny dotyk terapeuta pomaga w uwolnieniu restrykcji we wszystkich tkankach mających wpływ na układ czaszkowo-krzyżowy, umożliwiając tym samym swobodny przepływ płynów, działając korzystnie nie tylko na układ nerwowy, ale również każdy system, który wchodzi z nim w interakcję. Terapia ta wspomaga mechanizmy samoleczenia, pomagając przy wielu różnych schorzeniach.

​

Główne wskazania:

​

• bóle i zawroty głowy, migreny,

• bóle kręgosłupa i kończyn,

• drętwienie, mrowienie,

• bóle bez konkretnych przyczyn - dolegliwości psychosomatyczne,

• nerwice,

• zaburzenia nastroju,

• dysfunkcje stawów skroniowo-żuchwowych, bruksizm,

• chroniczne zmęczenie.

• zespół jelita drażliwego, bóle brzucha.