FIZJOTERAPIA UROGINEKOLOGICZNA

Ciąża jest szczególnym okresem w życiu kobiety. W ciele przyszłej mamy zachodzi wiele zmian. Dotyczą one całego organizmu, natomiast zmianami najbardziej widocznymi i przede wszystkim najbardziej odczuwalnymi są te w obrębie brzucha i miednicy. Przesuwa się środek ciężkości ciała, co skutkuje pogłębieniem lordozy lędźwiowej oraz przodopochyleniem miednicy. Kiedy maluch rośnie rozciągnięte mięśnie brzucha nie są w stanie  stabilizować kręgosłupa. Zwiększa się napięcie mięśni pleców, gdyż próbują ten bark stabilizacji zrekompensować. Dodatkowo w wyniku działania hormonów rozluźnia się aparat więzadłowy. To wszystko może spowodować dolegliwości bólowe w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, ale nie tylko. Zmiana ustawienia w odcinku lędźwiowym pociąga za sobą kolejne struktury. I tak ból może pojawić się również między łopatkami, w odcinku szyjnym, w okolicy głowy.

Rehabilitacja w okresie ciąży pomaga zwalczać te dolegliwości, ale to nie jest jej jedyne zadanie. Ważna w tym okresie jest również nauka aktywacji oraz relaksacji mięśni dna miednicy. Mięśnie te odgrywają główną rolę w profilaktyce nietrzymania moczu czy obniżenia narządów wewnętrznych. Nauka ich relaksacji może ułatwić poród siłami natury.

​

Kolejnym tematem związanym z okresem okołoporodowym jest rozejście mięśnia prostego brzucha. Jest to nienaturalny odstęp pomiędzy prawą i lewą stroną mięśnia prostego brzucha. Nienaturalny, ponieważ pewien odstęp oczywiście istnieje i jest zależny od szerokości kresy białej. Ponadto separacja mięśniowa powstająca po 35 tygodniu ciąży jest czymś naturalnym, co jak najbardziej może się pojawić. Z problemem mamy do czynienia, gdy po ciąży nie dochodzi do samoistnego zamknięcia rozejścia. W takiej sytuacji pomóc może właśnie rehabilitacja.

​

Po porodzie przez cesarskie cięcie bardzo ważna jest mobilizacja blizny pooperacyjnej. Dla większości kobiet ważne jest oczywiście to jak blizna wygląda na zewnątrz, jednak równie ważne jest to, co dzieje się w środku. Blizna po cesarskim cięciu to nie tylko zmniejszenie ruchomości skóry, ale również ograniczenie przesuwalności wszystkich tkanek połączonym zrostem z tym obszarem. Konsekwencją restrykcji w obrębie tkanek mogą być m.in.:

​

• Ból kręgosłupa lędźwiowego

• Ból bioder

• Zmniejszenie czucia lub przeczulica w okolicy blizny

• Problemy jelitowe

• Ból podczas stosunków

• Zwiększone ryzyko rozejścia mięśnia prostego brzucha w czasie kolejnej ciąży